Lingva reformo

Lingva reformado estas tipo de lingvoplanado per kiu oni kreas grandan modifon de unu lingvo. La plejoftaj iloj por lingva reformado estas simpligo kaj purigo. Simpligo konsistas en la faciligo de la lingvo per la reguligo de vortarostoko kaj gramatiko. Purigo faras la lingvon pli konforma al versio de la lingvo konsiderata pli pura.

Plej ofte origino de lingva reformado fontas el la strebo unuigi per la lingvo la popolon, kiu uzas tiun lingvon, kaj evoluigi aŭ krei ĝian ŝtatan sendependecon. Tial okazis multaj lingvaj reformoj en Eŭropo en la 19-a jarcento, epoko de pli alta nacia konscio.

Tamen la plej ofta formo de lingva reformo estas la adopto de novaj ortografiaj reguloj. Iuj el la plej oftaj lingvoj en la mondo spertis literumajn reformojn: La Hispana (18a jarcento), portugala (1910 en Portugalio, kaj 1946 kaj 1972 en Brazilo), germana (1901/2 kaj 1996/98) kaj rusa (1728 kaj 1919).